Artur Mezglewski
Sąd Rejonowy w Trzciance wyrokiem z dnia 4 września 2013 r. (sygn. akt II W 66/13) uniewinnił kierującego pojazdem od zarzutu nie zastosowania się do ograniczenia prędkości (art. 92a k.w.). Zakwestionowany pomiar prędkości wykonany był przyrządem pomiarowym Iskra 1. Wyrok jest prawomocny. Przebieg procesu monitorowała Delegatura Wielkopolska Stowarzyszenia Prawo na Drodze.
Sukces kierowcy był możliwy dzięki ucziwym zeznaniom funkcjonariuszki Policji oraz wyjątkowo rzetelnemu prowadzeniu sprawy przez sędziego Marcina Maćkowskiego.
1. Zarzut
Komenda Powiatowa Policji w Trzciance skierowała do Sądu Rejonowego w Trzciance wniosek o ukaranie przeciwko kierującemu pojazdem marki Ford z zarzutem niezastosowania się do ograniczenia prędkości poza obszarem zabudowanym (60/89 km). Zdarzenie miało miejsce w dniu 22 listopada 2012 r. w miejscowości Trzcianka na drodze wojewódzkiej nr 178, w pobliżu jeziora Sarcz. Pomiar prędkości wykonywany był przyrządem pomiarowym Iskra 1. W momecie dokonywania pomiaru przyrząd pomiarowy ustawiony był na zasięg 800 m.
Funkcjonariuszka Policji po wykonaniu pomiaru zaproponowała kierudjącemu mandat karny w wysokości 100 zł. Kierowca odmówil przyjęcia mandatu, twierdząc, że pomiar nie mógł dotyczyć jego samochodu.
2. Postępowanie dowodowe
W sprawie przesłuchano dwóch świadków – policjantów. Obwiniony skorzystał z prawa do złożenia wyjaśnień.
Funkcjonariszka Policji, która wykonała kwestionowany pomiar prędkości zeznała, iż w momencie wykonwyania pomiaru, pomiędzy patrolem Poliicji a samochodem obwinionego nie poruszały się inne pojazdy. Funkcjonariuszka nie była jednak w stanie jednoznacznie stwierdzić, czy w momencie wykonywania pomiaru za samochodem obwinionego nie jechały inne samochody.
Jej kolega z patrolu, który w momencie dokonywania czynności zajmował się legitymowaniem innego kierującego, zeznał natomiast kategorycznie, że w momecie dokonywania pomiaru drogą nie jechały żadne inne samochody.
3. Ocena materiału dowodowego dokonana przez Sąd
Przede wszystkim Sąd słusznie przyznał rację twierdzeniu obwinionego, że
„konstrukcja urządzenia pomiarowego powinna umożliwiać identywfikację pojazdu, którego prędkość jest mierzona, tymczasem urządzenie, którym poslugiwała się funkcjonariuszka, funkcji takiej nie posiada. Wymóg taki przewiduje w § 10 ust. 1 pkt 1 obowiązujące rozporządzenie Ministra Gospodarki z 9.11. 2007 r. w sprawie wymagań, którym powinny odpowiadać przyrządy do kontroli prędkości pojazdów w ruchu drogowym, oraz szczegółowego zakresu badań i sprawdzeń wykonywanych podczas prawnej kontroli metrologicznej tych przyrządów pomiarowych” (Dz. U. Nr . 225, poz. 1663).
W zaistniałej sytuacji kwestią kluczową było ustalenie, czy w momencie dokonywania pomiaru w promieniu 800 m od przyrządu pomiarowego znajdowały się inne pojazdy – oprócz pojazdu obwinionego. Zeznania policjantów w tym względzie nie były spójne (o czym była mowa powyżej). W ocenie Sądu zeznania funkcjonariusza, który twierdził, że w momencie dokonywania pomiaru za samochodem obwinionego nie jechały inne samochod, budziły wątpliwości. Jak zauważył Sąd:
„świadek nie pamiętał istotnych okoliczności związanych z przeprowadzoną kontrolą prędkości obwinionego, takich jak: kto dokonał pomiaru, z jakiej odległości, dlaczego obwiniony odmówił przyjęcia mandatu i czy sprawdzał gdzie ustawiony był znak ograniczający dopuszczalną prędkość, wobec czego musi budzić wątpliwości to czy był w stanie zapamiętać, że drogą nie poruszały się w momencie dokonania kontroli inne pojazdy”.
Prawdopodobnie na dokonywaną przez Sąd ocenę wiarygodności świadka, miała też wpływ odpowiedż, jakiej udzielił on na pytanie obwinionego. Otóż funkcjonariusz zapytany przez obwinionego, czy jego zdaniem przyrząd pomiarowy Iskra 1 identyfikuje pojazd, któremu mierzona jest prędkość, odparł, że w każdym przypadku urządzenie Iskra 1 dokonuje takiej identyfikacji pojazdu (czyli wiedza świadka na temat przyrządów pomiarowych była na takim samym poziomie jak wiedza Rzecznika Prasowego Komendy Głównej Policji).
4. Materiał filmowy
http://www.youtube.com/watch?v=rdbntdrYKp0
5. Wyrok oraz jego uzasadnienie
